MEZARIM KOYNUNDURNeydi âh o günler güzelim, neydi? Seninle bu can,sanki cennetteydi. Hûriler nedimen,sarmaş dolaştık, O kutlu günde vuslâta ulaştık. Ben-sen yoktu ,artık hep biz olmuştuk, Geceden çıkmıştık,gündüz olmuştuk. Uçmuştuk cennete yağız atlarda, İrem’de zemzemdin altın taslarda. Meğer rüyâ imiş,uyandık erken, Ne tez kaybetmişim,tam buldum derken. Yaralı kalbim,heyecana gelmez, Dünya neyse amma senden geçilmez. Mezarım koynundur kefenim tenin, Değişmem ambere kokunu senin. ALİ AKSAKAL |
Selam ile...