Çok şeyler beklemiştik, çok şey ummuştuk senden,
Vazgeçtik, bize eski halimizi geri ver.
Çok çektik kendisini zeki sanan insandan,
Akıllıdan faydalı delimizi geri ver.

Makinan ve fabrikan sattı bizi yarına,
Çalışmayı özleyen elimizi geri ver.
Gökkuşağını aldın, gri verdin yerine.
Bıktık; yeşilimizi, alımızı geri ver.

Televizyonu aştık, radyoya karnımız tok,
Muhabbetimizi ve dilimizi geri ver.
Mary’lerden, Hans’lardan, bize hiçbir fayda yok
Fatma, Osman, Hüseyin, Ali’mizi geri ver.

Ciğerimiz çürüdü, gripten, öksürükten,
Klima istemeyiz yelimizi geri ver.
Düşmüyor üstümüze bir damla yağmur gökten,
Barajları dolduran selimizi geri ver.

Denizleri taşıran gemilerin gelmesin,
Nazlı sandalımızı, salımızı geri ver.
Varsın yüksek olmasın, varsın göğü delmesin,
Kervansarayımızı, yalımızı geri ver.

Ruhsuz, kokusuz, yapay çiçekler istemeyiz.
Kelebekli, arılı, gülümüzü geri ver.
Çikolata, krema, kola, jöle sevmeyiz,
Mis kokan çayımızı, balımızı geri ver.

Döküm heykeller gibi ağaçları izledik;
Budaklı, kozalaklı dalımızı geri ver.
Kurt-kuş, yuvalarını, biz, gölgeyi özledik;
Ulu çınarımızı, çalımızı geri ver.

Kredi kartlarınla yaktın milletimizi,
Sen bize bitirdiğin pilimizi geri ver.
Çözemedi bir türlü dostlar iletimizi,
Postayı, zarfımızı, pulumuzu geri ver.

Kanser etti boşuna şu deterjanlar bizi,
Ninemin kullandığı külümüzü geri ver.
Şampuanlar bitirdi yıllardır saçımızı,
Defne sabunumuzu, kilimizi geri ver.

Sevemedik bir türlü konçertoyu, aryayı
Bağlamayı, mızrabı, telimizi geri ver.
Yok oldu Kuş Cenneti, kirlettin Marmara’yı,
Masmavi denizleri, gölümüzü geri ver.

Bize gösterdiğin yol barut ve kan nihayet,
Barış diye tuttuğun kolumuzu geri ver...
EY TEK DİŞLİ CANAVAR, EY ZALİM MEDENİYET (!)
Yunuslu, Atatürklü yolumuzu geri ver...

(12.10.2008 - Alanya)

İhsan Gürbüz