Ağaçlar sanki secdede başı öne eğer,
Her akşam ,her sabah bir hızla geçer,
Göçmen kuşlarda terketmiş şehri meğer,
Ah be hayat yaz ortasında niye yaşatırsın sonbahar,


Bir gar önünden geçtiğim, vagon dolu insanlar,
Elinde mendili hasreti gözyaşlarıyla silenler,
Bense orada yapayanlız baktığım bir dolu hüzünler,
Ah be hayat yaz ortasında niye yaşatırsın sonbahar,


Akıyor günler bir hızki yırtılıyor yetişemiyor takvimler,
Neredeki o ümit,sevda,aşk sadece onlar şarkılar,
Umut sanıp sarıldığım şey sadece bir hiçmiş meğer
Ah be hayat yaz ortasında niye yaşatırsın sonbahar,


Kanadı kırık yaralı bir zavallı kuştan ne meded,
Hiç bir şey olmasın ümit artık beklemesin bu yürek,
Serseri ruha gebe isyanlar önümde koca bir direk,
Ah be hayat yaz ortasında niye yaşatırsın sonbahar.


BİNAY SEYMEN
8.7.2010