Hey simitçi, getir iyi pişmişlerden bir adet

Çaycıya da söyle şöyle deminden versin

Şeker istemez , biz böyle sarhoş olmak istiyoruz bu akşam!

Gece derinleştikçe sokakların bağrında

Uzanıvermek istiyoruz kaldırımlarda özgürce

Bir de yağmur yağsa her yer ak pak olsa

Bizi de sarhoşluğumuzu da alıp götürse denizlere.

Varsa derdin senin de oturup dertleşelim

Sırdaş olalım senle şu dalga , oyuk gibi

Sen de akıt dertlerini debisi yükselmeden

Vursun ta içimdeki soğuk taşlara

Belki sen de dinersin çılgın dalgalar gibi

Sorarsan sen benden daha dertlisin diye

Boşver sen, dertlerimin yoktur sahibi.



Hiç nedensiz ağladın mı?

Geceler boyu diz çöküp seni inleten bir sırla

Sabahlara kadar sohbet ettin mi?

Deli derler diye mi korktun yoksa?

Ya da eski ayakkabının arkasına basıp

Teki ayrı çorapla hiç işe çıktın mı?

Böyle değildim ben de

Yaşlandık mı ne ama her gün ayrı bir ben var bende

Aynalar bile gülmez yüzüme.

Çocuklar bile film izlerken ben,

Bazen de arabesk bir şarkı dinlerken gülüyorlar!

Eskimiş bir çömleğe döndük sanki!



Aaaa, oldu mu şimdi!

Uyuma be kardeşim, seni de sırdaş sandık!

Biz bu hayatın dostluğuna aldandık,

Kimi dost belledikse bir bir çekildi bizden

Medet umarız biz de bir garip simitçiden

Esnemeye başladın, sen de mi sarhoş oldun

Git istersen evine, bize dertler eş olur.

Sabah tez uyanırsan, iki metre bez getir

Kazma kürek istemez şu oyuklara yatır

Belki deniz dost olur ebedi hayatımda

Bir yer ediniriz belki Allah katında.

(K. GÖRMÜŞ)