Son kez sevgilim...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın kör bir kurşunun
ağıtın(d)a saklıyorum sesimi... gövdeme oturdu sol yanımda ki yumru kelimelerim dudaklarımda yapış yapış öylece kalakalır zaman sessiz bir itirazdır dilim feri kesik nefesi eksik... sıradan geçiyor günler gözlerimden sokaklarda sen sessizliği pılım pırtım bir iki şiir birde kırdığın kalemim ne zamandır yazmıyorum sana sevgilim uzun uzadıya seviştiğimi vakitler geldi geçti sen gittin bir sabah yatağımda kutup mevsimi öldüğüm gün dedi dostlarım evet dedim öldüğüm günün resmi hadi al gururla as duvarına ve baktıkça haklı gururunu yaşa... sol yanım son seferindeki bir otobüs gibi boş sessiz ve sakin durağan bugünlerde hani taş atsan sekmeyen, yutan bir deniz... öyle ağırım ve öyle ağır geçiyorsun günlerimde’n sanki uzun metrajlı bir film uyunup kalınan sonuna yetişilmeden... asla sonu bilinmeyen... kapattık kapılarımızı eski ve boş bir ev gibiyiz kendi kendimizi çektiğimiz bu fotoğraf karesi içinde sonkez kucaklaşan ellerimiz... A. Mete & S. Ş. |
Tebriğim selam saygı duayla..