Senin Adına
Turuncuya boyadığım umutlarımı
Bir bir alabora ettim ... İhtiraslarım kentin soğuk taşlarında uyurken Söylüyorum karanlığa en yakıcı türkülerimi... Gözlerimi alırken kentin ışıkları Nal sesleriyle birlikte Yıkık duvarlara imzalanmış afişlerini görüyorum Kuru bir yaprak gibi düşsemde suretine Senin adına takılı Bütün çingenelerin gözlerini bağlıyorum... Nefretin türemişliğini okurken gözlerim Adresine beklediğin bütün ceylanlara nisbet Bir gül açıyorum yanaklarımda... Ürperiyorum Bir diyardan meçhule giderken yolum Eşgali belirsiz sayfalara bıraktım anılarımı desemde Yanıyor meşale gibi yüreğim Her yeni doğan bir güne Ölgün papatyalar sunuyorum En masum katilim sayende... |