NANKÖR ÇIKTILAR
Candan güvendiğim candan sevdiğim
Kardeş gördüklerim nankör çıktılar Her birini üstat diye övdüğüm Hatır sorduklarım nankör çıktılar Kimisine çok ders verdim egittim Yetiştirdim avrupaya dagıttım Çoklarını bakanlığa kaydettim Kanat gerdiklerim nankör çıktılar Selam verdim bir merhaba denmedi Çok gösterdi emek çaba denmedi Adlarını koydum baba denmedi Mahlas verdiklerim nankör çıktılar Hilebaz dostlara oldum yabancı Kırdılar kalbimi dinmiyor sancı Hem öğretmen oldum hemde öğrenci Okul kurduklarım nankör çıktılar Düşündüm maziyi yine daldım ben Taşlandıkça meyve verdim oldum ben Bir lokmayı on ikiye böldüm ben Sofra serdiklerim nankör çıktılar Ne bilem kalblerin karası vardır Çok sır var söylemem sırası vardır Tabip oldum koştum yarası vardır Merhem sürdüklerim nankör çıktılar Kime yazmış diye merakta kalman Kendi çıraklarım ele suç bulman Dostlar sakın benim yerimde olman Divan durduklarım nankör çıktılar Sorman aşık erdem can’ı deli be Delolmadan olunurmu veli be Ne topalı kaldı nede keli be Kafa yorduklarım nankör çıktılar. .........ERDEM CAN.... |