SEFİLLER VE KEFİLLER (BİR KARİKATÜR BİR ŞİİR-21)Ey gidi Victor Hugo, yazdığın kitaba bak Bir sefil tutturmuşsun, öyle yazıyor kapak. Küreğe mahkum değil, esir olduk icraya Sefalet kader olmuş, yine kaldık bak yaya. Ne borçlu ne de kefil, ödemeyez borcunu. Milletçe kaçırdık hep, zaten ipin ucunu. İcraatın içinden, yurdumdan manzaralar. Sefaletlen yaşarken, kefillikden tasam var. Oylum oylum oyulduk, bankalardan kovulduk. Eş dost dedik yılmadık, üç beş kuruşu bulduk. Bitmiyor ödemekle, soyuldukça mum olduk.. Halen büyüyor borçlar, faiz, icra boğulduk.. Masa başında yazmak, kolaydır kitapları. Sen çok iyi bilirsin, nerede insan hakları? Mazlum kurtuluş için yutar oldu hapları. Çoluk çocuk farkında, "baba yüzün sapsarı" Bizde basın sansürlü, yazarız süslü süslü. Yurdumun hallerinden ağlar Ata’mın büstü. Aydınlarım hapiste, çünkü onlar dürüsttü. Bir medet sende kaldı, herkes kitaba küstü. Medet ya Victor Hugo, bir klasik daha yaz. Okuyanlar ders alsın, bağırsın avaz avaz... Başımızda büyükler, kalan sağlar bizim der. Tek umut sende kaldı, bari sen bir umut ver. MEHMET FİKRET ÜNALAN |
Yurdumun hallerinden ağlar Ata’mın büstü.
Aydınlarım hapiste, çünkü onlar dürüsttü.
Bir medet sende kaldı, herkes kitaba küstü.
Medet ya Victor Hugo, bir klasik daha yaz.
Okuyanlar ders alsın, bağırsın avaz avaz...
Başımızda büyükler, kalan sağlar bizim der.
Tek umut sende kaldı, bari sen bir umut ver.
Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlarmış,onun için dokuzncu köyün hapisleri dolu sanırım!!!! yüreğinize sağlık değerli dost kutluyorum o duyarlı kaleminizi ve sizi .selam saygımla...