gün tükenirken sevgili
her şarkının nakaratında
yorgun ayaklarımızın
haylaz yanı yaralanır


akşam karışır
gözlerimizin rengi karanlığa
çalıntı bir gecede
istanbul’un düşüne dalarız
dilinde aşkın şarapsı tadı
usulca aralanır
istanbul’un sarhoş dudakları


istanbul’dan içeri gireriz
tüm kadınlığıyla soyunur Haliç
açılır Ayasofya’nın esmer kolları
koyverir kendini kız kulesi
nefesinde baharlar saklar
nisan yağmuruna döner sevişmeleri


üryan bir kadına döner
bizde saklı kalan istanbul
uzanır boğazın sularına
çarpar köpük köpük
hırçın dalgalar göğüslerine
martı çığlıklarına girdaptır
göğüslerinin tomurcuğu
şair yanımın
sarhoş kollarına düşer şehveti
düşerde
istanbul’un mestine dalarım


aşk bizi istanbul’da kıskanır sevgili
dokunsak yoksul yüreğimize
istanbul’da ağlayacağı nasılda belli
yinede
en yasak aşkına tanık olur tenlerimiz
yazılmamış destanlarda
dilden dile düşen istanbul gibi
sen istanbul’a
bense sana tutuklu yanımla
yedi tepeli bu şehrin
cennetinden kovulan biz
dokunsak istanbul’a
bulvarlarında yanar sevişmelerimiz
tende ter olur
yağmurlu geceleri
aşka susayan
dudaklarımız ne zaman buluşsa
istanbul’da biz
bizde istanbul
sele kapılır sevgili...

Ayşegül Gökdemir