BÖYLE MİYDİ VEFAN ?..Ben seni gönlümde mâbet kılmıştım Alnımda yazımsın diye bilmiştim Kara olanları senle silmiştim Böyle miydi vefân yanılttın beni Gel gör ki hâlâ da senli düşlerim Bir türlü dinmiyor akan yaşlarım Akılsız başıma çarpar taşların Böyle miydi vefân darılttın beni Canımda candın sen ölümsüz yârdın Bilmem kaç asırdır gönlümde vardın Öyle inanmıştım gururdun ardın Böyle miydi vefân yanılttın beni Karmaşık duygular gönlümü yordu Bana lûtfettiğin aşk değil kordu Aklım deli oldu maziyi sordu Böyle miydi vefân darılttın beni Hiç derman olmadın gönül yarama Dilerim yaralan sen de sarama Kırdın bu kalbimi sevda arama Böyle miydi vefân yanılttın beni Kavuşmak olmalı dilenen erek Her adım atışta aşkı seçerek Sevgiye emekle sadakat gerek Böyle miydi vefân darılttın beni Sevecekse yürek cesur olmalı Büyük bir şevk ile gönle dolmalı Solacaksa ömür yârla solmalı Böyle miydi vefân yanılttın beni g.öz:)) *Sesiyle şiirime yürek olan Sevgili Arkadaşımız Şair ve Yorumcu Mahir Ulaş’a çok teşekkür ederim, çok güzel olmuş, sağ olunuz hemşerim, nefesinize sağlık.. Sevgiler, saygılarımla* |
Büyük bir şevk ile gönle dolmalı
Solacaksa ömür yârla solmalı
Böyle miydi vefân yanılttın beni..."
hayatın aynı anda en güzel ve en dayanaklı duygusu olan VEFA olgusunun bu kadar yaşanası yansımasında zaman geçirmek çok değişik bir duyguyu sunuyor okuyana..hele de okuanın yani seslendirenin kattığı vurgulu yorumu şiiri bitince ezberden devam ettirilen yapıyor inceden inceye..!
yanlmaktan yanıltmaya geçişi nasıl da kolaylaştıryor..hayatta yanılmanın yanıltmaktan daha zor olduğunun da hatırlattı bana..!
sevgilerimle
teşekkürler