âye / 1

bir tabak beyaz karton
bir de kurşun kalem
senin şu sevdan yok mu ya
vallahi bir alem

daha hiç görmediğim
hayalini sevdiğim
senin resmini çizdim
bir beyaz kartona
sevdam çiçeklere düştü âye
çiçekler de sana

menekşenin taç yaprağından
gözlerini yaptım
elâ gözlerini
bakışını yapamam
henüz görmediğim gözlerini

gelincik çiçeğinden
gülen dudaklarını
pembe güllerden
gamzeli yanaklarını yaptım
kulaklarına küpe çiçekleri taktım âye

laleden kollarını
sararsın beni diye
çiğdem çiçeğinden ellerini
tutarsın diye ellerimi
sümbülden parmaklar takıp
uzattım da ellerimi
tutamadın ellerimi
sen yoksun henüz
ellerin yoktu âye

mavi düğmecik çiçeğinden
taç ördüm başına
damboyu sarmaşığından
bilezikler taktım koluna
sarı nergizden kolye yapıp
boynuna taktım da
çok yakıştı san âye

o kadar güzel oldun ki
çiçekli resminde
eğilip öpmek istedim
kıyamadım öpmeye
taze tomurcukları soluyup
seni kokladım âye

düşlerde aradım seni
Ankara Garında bekledim
gelmedin âye
çiçeklerden resmini yaptım
çiçekler var ama sen yoksun

günler geçtikçe
sana kavuşma umudum
bir bir sönüyor
seni beklemekten
başım dönüyor âye
başım dönüyor

tüm umutlarımı
çiçeklerde sana verdim
kalmadı artık bende
sana verecek payem
yeminim var vuslatına ki;
seni bir gün bulurum âye’m

bak çiçeklere vurdu
sevdamın acı demi
çık gel artık, çık gel
kalkıyor gemi
sürüp gitmez böyle
bu bir sevda demi

bekletme beni âye
bekletme emi ..


*muzaffer yıldırım