Seni öylesine hatırladım dün gece
Efkar dağıtmak için
Yaktığım sigaramın dumanında
Bir gölge oldun
Dokunmak istedim, olmadı.
Ne zaman aklım başımdan gitse hep
Dumanlanırım geceleri nemlenmiş sigaramla .
Hiç hatırına gelmediğimi bildiğim halde
Yine de hatırlamak hoş seni,
Duyduğum her sesin
Sesine benzemesi de.

Bu gece isterdim ki maziyi analım baş başa
Ama biliyorum
Sen başka gönüllerde boğuluyorsun şimdi.
Bizim gönlümüz sığ geldi.
Lanet olsun!
Ne zaman tulum sesini duysam
Yayla yolculuğumuz düşer aklıma.
Şimdi olsaydı bitmesin isterdim
Sonsuza dek.
Ayağım nasır bağlasa da
Seninle yürümek sonsuza,
Hatta ölüme gitmek isterdim.

Kaybettim ya seni
Şimdi hayıflanıyorum kendime.
Sanki kanım donacak!
Lanet olsun, lanet olsun bana ki
Bir tulum bile olamadım,
Senin sevgini içine dolduracak.

(Kamil GÖRMÜŞ)