Son Bakış
bakışlarımız;
simit satan bir çocuk gibiydi sokak sokak dolaşıyor ve her köşe başında birleşiyordu bakışlarımız; ayın denize girip kumsalda güneşlenmesi gibiydi bazen güneşin çarptığı da oluyordu tabi. bakışlarımız; kuyruğu epeyce uzun bir yıldız gibiydi, yolunu kaybedenlere yön gösterirdi. bakışlarımız; çocuklarını eşek sudan gelinceye kadar döven, sonbahar gibiydi bir gün, bir dondu onca yağmur yağmasına rağmen bakışlarımız, o eski bakışmalarımızı geri getirmedi, ve bize son bir bakış kaldı. 30.01.2004 / 00:06 İzmir |
Kaleme emeğe sağlık
Sevgiyle