mirasgittin yetimliği ademden kalma bir çocuk gibi zaman sonsuza gerdi yüreğimi gittin kuruldu soframa ömür düşmanı zaman sildi süpürdü ne varsa gam ve hüzündür dedi tüm yaşanmışlıktan payına kalan gittin evreni avuçladı bir anda ellerim çöktü çile dergahı küçüldü yüreğim gittin yüzümün çizgilerini yeniden tanımlıyor coğrafya bilginleri işte burası diyor içlerinden biri göstererek ıslak kirpiklerimi işte burası acının yeni evreni gittin dost edindi yüreğim yaşanmış ilk ayrılıktan beri zamanın kuyusunda Yusuf gibi bekleşen tüm terkedilenleri ......................z.ersoy |