BAK ESERİNE SENİ HAYKIRIYORUM
Sen ne tatlı şeysin böyle esmerim,
Atsam atamıyorum bedenimden, Yokluğun çıldırtıyor,bak eserine, Tırnak etten ayrılırmı ayrılmıyorsun işte... Öyle işledinki beynime, Öyle işledinki yüreğime, Söküp atamıyorum ben seni, Çünkü seni, senden çok seviyorum... Kanıma, canıma işledin, Gecemde,gündüzümde sen, Seni yaşıyorum,bütün bedenimde, Bu nasıl sevdaki,yokluğun beni öldürüyor, Seni her yazdığım şiirde , Sevgimi,sevdağmı haykırdım sana, Seni nasıl sevdiğimi anlatsam sana, Bak eserine leylasını,kaybetmiş mecnun gibi... Bir nefes, bir ses ver artık, Kendini öldürdün,benide öldürüyorsun, Sevmek ölmekse bende senle ölüyorum, Hani bir ömür,yaşayacaktı bu sevdağmız... Her okuduğunda biliyorumki,binkere ölüyorsun, Neden o zaman,bir ses vermiyorsun, Sevmek ızdırapsa,aşk acı çekmekse, Beni seninle yaşamıyormu sanıyorsun,bende ölüyorum... Beni de bir kere değil,binlere öldürüyorsun, Yeter artık çık ortaya,bende seni seviyorum diye, Haykırki bütün dünya, sevgi görsün aşk görsün, İşte ben haykırıyorum,seni seviyorum...seviyorum...A... Musa çağlar |
Yani gerçekten büyük bir sevgi olduğunu hissettiriyor.
Tebriklerimle,selamlar.