MİTOCHONDRİAL
Acılar çöktürdü, güzel yüzünü
Tutamadı yavru /suna sözünü Okyanus söndürmez, yanan özünü Böyle bir anaya, bir evlat çok mu ? Bunun hesabını, bir veren yok mu ? Kardeş çocuğuydu, babayla ana Bozuktu genleri, karıştı kana Dualar yetersiz, cansız yatana Susmuştu yavrusu, sonsuza kadar Elbette suçlusu, değildi kader Beyinde hücreler, yok olur bir bir Sonunda yavruya, ölüm getirir Annenin yuvası, olmuştu kabir Mitochondrial ‘du, hastalık adı İkinci yavru da, yaşayamadı İstemez soyuna, girsin yabancı Bölünmesin mallar, sanki Sabancı Mutlu olacaksın, diyen yalancı Bırakın maziyi, geçmişte kalsın Seven sevdiğiyle, köklerin salsın Ülkeme belli bir, yasa gelince Bitecek sanırım, ben bu işkence Sağlıklı bir nesil, gelmeli önce Elbirliği edip, bilgiyi dağıt Kulaklar bir daha, duymasın ağıt |