gittin
apansız gittin seninle doldurduğum şehirden
hesapsızdı sevgim karşılıksızdı şimdi yüreğimde cereyana tutulmuş gözyaşım var iz bırakmadan gittin baharı müjdeleyen dağlarımdan oysa nevruz ateşi ısıtacaktı üşüttüğümüz sevdaları öyle düşlemiştik şiirimizi pazarlıksız,ölçüsüz dilimize gelen ne varsa zulamızda ortaya koymaktı tek emelimiz sen dağlarımda iz bırakmadan gittin ne söyleyeyim sana gittin sözlerim askıda asılı kaldı kendimi duymaz oldu dağlarımın sonsuzluk uykusunda şahlanacak kolu kalmadı zulmün kapımı çalması an meselesi sürgün hayatım başlamakta kim bilir bu bahar nerdeyim belki beydagı belki dersim üstelik yokluğunda koydu içime oturdu sanki gittin ne söyleyeyim ben sana acılarımın tutanakçısı yasaklım düşünce suçum ne diyem ben sana.... |
acılarımın tutanakçısı
yasaklım
düşünce suçum
ne diyem ben sana....
aşk bir düşünce suçudur mahkum eder...