@ ON İKİ KİŞİ ÇIKTIK YOLA
Aynı gün aynı bedende buluştuk
Sonra hep birlikte elele tutuştuk İlk acı gördüğü ışığı Ardından arkadaşı zevk Özgürlük ben burdayım diye atarken çığlığını Hüzünle mutluluk geliverdi aniden Arkasından da neşe ile keder Hepsinin toplamı yedi eder Esaret usulca sıyrıldı hayatın içine Karanlıkla aydınlık eksik kalır mı? Sonra ben... On iki kişi başladık bir haziran günü Çoğumuz kavgalıydık Karanlık varsa “yokum” derdi aydınlık Esaret ile özgürlük doğuştan küs On iki kişi çıktık yola Bir ben kaldım… UD |
bir sen...
birsen...
Sevgiler...