Daha çocuktu, Mahsun yüzlü,boynu bükük. O çağlarda tanışmıştı kaderi ile Yaşına göre durgun ve solgun, Görebilecekleri gizli bir yerde Kendisi ile başbaşa kaldığı günlerde Yazar,çizerdi elinde ki deftere Bilmesinler isterdi ,saklı duygularını Dertleşirdi kalemi ile,döktürürdü dizelere. En çokta ANA kokusu sarardı etrafını, Pençeleşirdi kendisi ile,yaşamak için o anları, Kaderin oyunu değilde, neydi ayıran. Neydi o yavruyu anasız-babasız öksüz bırakan Hakkıydı her çocuk gibi yuvasında yetişmek Ruhu açtı içten sevgiye Baharda papatyalardan taç yapardı, Görmediği anne’sine vermek niyeti ile Resmini çizmek isterdi annesinin Sevgiyle büyüyen devleşen kalbiyle. Korkmazdı karanlıktan-yanlızlıktan, Annesinin ışığı yeterdi her ikisine Kimseler görmezdi arkadaşlarını Sadece onlarla oynardı oyunlarını Hayaller doluydu dünyasında Ne zaman ki ağlamaya başladı Uyandı tüm hülyalarından.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
HAYATI ROMAN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
HAYATI ROMAN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
ÖKSÜZLÜKDE AYRI BİR ZORLUKTUR BİRDE GERÇEKLER DEDİN BE GÜLÜM ..İŞTE ANNE YÜREĞİM CIZLADI BİR ANDA.. RABBİM ANNELİĞİ YAŞATSIN SANA Kİ EVLATLARINLA DOY ANNELİĞE SEVGİYE.. SEVGİMDE KAL.
Ülkemden binlerce milyonlarca çocuğunun resmini çizmiş yüreklerine ses olmuşsunuz İlk kez okudum sizi . ÇOCUKLAR ÇOK GÜZEL ŞEYLERE DEĞER ÇÜNKÜ ONLARIN HİÇ SUÇU YOK BU KİRLETİLMİŞLİKLERDE: Duyarlılığınıza tşkler
dostyeli tarafından 6/23/2010 2:56:12 PM zamanında düzenlenmiştir.
Baharda papatyalardan taç yapardı, Görmediği anne’sine vermek niyeti ile Resmini çizmek isterdi annesinin Sevgiyle büyüyen devleşen kalbiyle. ÇOK DUYGU YÜKLÜ BİR ANLATIMDI..ETKİLENMEMEK NE MÜMKÜN..HERKES BİLİYORKİ ÜLKEMDE BÖYLE GERÇEK HİKAYE KAHRAMANLARI YAŞAMAKTYA VE BİZ KENDİ MUTLULUIK SARHOŞLUĞUNDAN BUNLARI YA GÖRMÜYOR YADA GÖRMEMEZLİKTEN GELME AYMAZLIĞINDA BULUNUYORUZ..ÜSTELİK ETRAFIMIZ BU TÜR GERÇEK HAYATLARLA DOLUYKEN KAFAMIZI KUMA GÖMEREK..GERÇEKTEN ÇOK DİKKAT ÇEKİCİ BİR KONUYDU..BELKİ NESİRDE DAHA GENİŞ ANLATIM VE İFADELERLE VERİLMESİ GEREKEN MESAJ NET VERİLEBİLRDİ DİYE DÜŞÜNMEKTEN DE KENDİMİ ALAMADIM..YÜREĞİ KUTLARKEN HİKAYE KAHRAMANINA UMUT VE MUTLULUK DİLİYORUM..
Daha çocuktu, Mahsun yüzlü,boynu bükük. O çağlarda tanışmıştı kaderi ile Yaşına göre durgun ve solgun, Görebilecekleri gizli bir yerde Kendisi ile başbaşa kaldığı günlerde Yazar,çizerdi elinde ki deftere Bilmesinler isterdi ,saklı duygularını Dertleşirdi kalemi ile,döktürürdü dizelere. En çokta ANA kokusu sarardı etrafını, Pençeleşirdi kendisi ile,yaşamak için o anları, Kaderin oyunu değilde, neydi ayıran. Neydi o yavruyu anasız-babasız öksüz bırakan Hakkıydı her çocuk gibi yuvasında yetişmek Ruhu açtı içten sevgiye Baharda papatyalardan taç yapardı, Görmediği anne’sine vermek niyeti ile Resmini çizmek isterdi annesinin Sevgiyle büyüyen devleşen kalbiyle. Korkmazdı karanlıktan-yanlızlıktan, Annesinin ışığı yeterdi her ikisine Kimseler görmezdi arkadaşlarını Sadece onlarla oynardı oyunlarını Hayaller doluydu dünyasında Ne zaman ki ağlamaya başladı Uyandı tüm hülyalarından.
dayan minik kalbim dayan, birgün sona erecek bu acı hezeyan, her kışın sonu,nasıl baharsa, tıpkı gecenin gündüze erdiği gibi, bulacak ışığını hayat yolu...
çok etkilendim,daha çocuk mutluluğuyla tanışılmadan acıyla tanışmış bir feryattı okuduğum....selamlarımla...
RABBİM ANNELİĞİ YAŞATSIN SANA Kİ EVLATLARINLA DOY ANNELİĞE SEVGİYE..
SEVGİMDE KAL.