ÜzülüyorumBüyük lokma ye ama, büyük söz deme n’olur, Fütursuzca dökülen laf’a üzülüyorum. Sarf ettiğin her kelam ayağına bağ olur, Düşünmeden söylenen gaf’a üzülüyorum. Bu kaçıncı nasihat, bilmem kaçıncı şiir? Ağızdan çıkan sözler gün gelir olur zehir, Sözü tartarak söyler söz üstadı her mahir, Gafillerle tutulan saf’a üzülüyorum. Söze gümüş, sükuta altın demiş Ata’lar, Nice hikmetli sözü altın ile tartarlar, İçi boş kelimeyi uçurumdan atarlar, Manasızca çalınan def’e üzülüyorum. İnsan olan insanın aynasıdır kelamı, Mert olan mert Adem’in doğru yazar kalemi, Adam olan adama Hüdai’nin selamı, Malayani masala, kaf’a üzülüyorum. 22.06.2010 Kütahya |