* Kaybettiğim Menekşem *
Doruklarda toplayıp kaybettiğim menekşem
seni kokladıkça sarsak bir kayanın ucunda yaprağının en sevdalı yerinden ceylanlar koştururdu şimdi pamuk yüklü bulutlar dolanıyor başımda ben ağrı dağı miyim belki de öyleyim bir sevda türküsüdür eteklerinde söylediğim üşümüş ellerimle avuçluyorum hasretini yanlışların yansıdığı günleri tadıyorum ayrılık bir ihanetti, gönül sunağımda oysa hep mutluluklarla çiçeklenirdik o çiçekleri büyüten de bizdik, yücelten de bizdik. Neden hep seni düşünüyorum, bilmiyorum bilmiyorum, sahiden ben küçük bir serçeyim bir çift kanat olur gövdem uçar gelirim esmerliğine senin dökülen ağıtlardan özgürlük şarkıları söylerim hiç bitmeyen temmuz sıcağısın hâlâ içimde ne gurbetler, ne acılar, saklı iki damla gözyaşımda ağlıyorsam suçlusu sensin, sorma geriye kalanı iyi tanırsın yüreğimin saçaklarına konaklayan kuş sesini yüzünün bir yanı pişmanlıktan yana giderken bir bozlak türküsüyle, vefasızlık düşmüş eteklerinden dönüp de baksana...! Nuri Dağdelen Özdere_ İzmir 21.6. 2010 Saat 23.54 |
KUTLADIM SEVGİMLE