korkuyorum2
günlerden nedir bugün
pazartesi mi cuma mı güneş saklanmış dağların ardına akşam geliyor olmalı tüm kasvetiyle uyuyor muydum bunca zammandır nasıl farketmedim gün doğumunu takvim yaprakları sararmış kitaplar unutulmuş gibi sessiz kalemim kurumuş,rengi solmuş yanımda değiller miydi beraber değil miydik bunca zamandır rutubet sarmış dört bir yanı nefes aldırmıyor bu kasvetli hava ne zamandır gün ışığı girmiyor duvarlar ağlamış sanki hare hare olmuş cildi, dökülmüş aynalar kararmış irkildim aniden biri sanki benden başka yok yok kimseler yok bu gözler benim; donuk, yorgun, vazgeçmiş yüzümdeki çizgiler sayılır olmuş evim ağlamış, ben tükenmişim terk edilmiş gibi bu ev beraber değil miydik bunca zamandır kaç zaman geçti, neler oldu böyle ölmüş gibi herşey ev ölmüş gibi ben ölmüş gibi... |