BOŞ ÇIKTI SÖZÜM
Bu bayram doğduğum köyüme gittim
Baktım sokaklara kalmamış izim İçim kan ağladı kahroldum bittim Kesildi takatim tutmadı dizim Her taraf kurumuş olmuş çöl gibi Selam verdiklerim, sanki el gibi Gözlerimden yaşlar aktı sel gibi Fırtınalar koptu kavruldu özüm Anamı aradım kuyu başında Özlemim var ekmeğinde aşında Gerçeği akıttım gözüm yaşında Bilirim ölüme bulunmaz çözüm Mezarına vardım perişan olmuş Yazılar kaybolmuş otları solmuş Yılların emeği dünyada kalmış Fatiha okurken kızardı yüzüm Vefasız halime ağladım durdum Çöktüm başucuna hatırın sordum Dedim ki “affeyle seni çok yordum Tutamadım işte boş çıktı sözüm” .......... Şükrü TÜRKMEN |