Ellerine düşer gözlerikaranlık bakışların doyurduğu günü giyiyor üzerine elleriyle çoğu zaman geç kalınmış bir sesi karşılamayı umuyor gözleriyle kirli bir zamanı gölgeliyor tutkular geçmişin avuntularına kurulu saat tik tak sesleriyle doldururken geceyi bedenini kasıp kavurur korkular sessizliğin içine tüneyen bir ses yaklaşırken emin adımlarla uğurladığı son treni gözlemektedir ellerindeki mendile dolan yaşlarla yinelenmiştir gün hiç istenmemiş olsa bile hüznü boyadığı gecesinin içinde ellerinde dünün sıcaklığı yanarken yürür gider sesin geldiği yöne sessizce Aytekin Orhan |
isminizi gördüğümde büyük bir mutlulukla girdiğim sayfanızdan
şiirle değil
yazı dilinde dizelerle ayrılıyorum....
sevgimle kalın..