gençliğim
artık bırakıyorum kendimi denize, tükendi gücüm zaman kalp atışımın ritmik karmaşasında takılıyor boğazıma, her vuruş bir sonraki yok oluşu hatırlatıyor, her yol kendime gelmem ve kendimden gitmem arasındaki mesafeyi uzatıyor
şimdi bir başka zamanı eskitiyorum gecenin koyunda elimde sadece kendi gençliğim harcadıkça harcıyorum anlımdaki kırışıkları, akışkan bir durağanlıkla geçiyor ve gittikçe eskiyor beden...... |