Gece, ben ve gökyüzü...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın ASLINDA BU ŞİİRİN BAZI YERLERİ BENİM HİÇ İÇİME SİNMEDİ BELKİ BİRAZ DAHA İŞLEYEBİLİRDİM BİTİRİŞLER HOŞUMA GİTMEDİ FAKAT BİR KERE EKLEMİŞ OLDUM ARTIK ÖZÜR DİLERİM DOSTLARDAN DAHA DA GÜZEL OLABİLİRDİ ASLINDA,SÖZ BUNDAN SONRAKİLERDE BU HATAYA DÜŞMEMEYE ÇALIŞACAĞIM İNŞALLAH... FALCI İSE SEMBOLİK BİR ANLAM TAŞIYOR YOKSA GENELDE FALA DA FALCIYA DA İNANMAM AMA FALSIZ DA KALMA DERLER HANİ O HESAPTAN İŞTE DOSTLAR SAĞOLUN SAYGIMLA,SELAMLAR...
Bu gece gökyüzü sırtını dönmüş
Yıldızlar ağlıyor ve düşünceli Ay-dedenin sanki gözleri dönmüş Uzatıp sevgiye düşünce eli... Bulutlar telâşlı, mehtap kederli Bir hüzün dalgası, sıcak ve terli Sanki şu gökyüzü bundan haberli Bir şeyler gizliyor o sus- pus dili... Gözlerim o ânın resmini çekti İçimde patlayan deli tüfekti Bu durum yarama tuz-biber ekti Yaşadı yüreğim bir mahpus hâli... Ay ışığı gitti bulut girince Yıldızlar da bir bir sona erince Düşündüm, ağladım öyle derince Kırıldı sunduğum o zeytin dalı... Böyle bir geceyi ilk defa gördüm Sanmayın ki dostlar zevk, sefâ sürdüm Oysa ki daha dün ne kadar hürdüm Tesadüf mü çıktı falcının falı... OKTAY ZERRİN-BAFRA 17-06-2010-ÖĞRETMENEVİ SAAT: 22.36 |