Benim Şiirlerim
Aşkımdan aldığım mürekkebi
Kalbime döktüm bir anda İnsanlar hızlı olduğumu düşünse de Bunlardan bana ne, ben onlara göre yaşamıyorum bu hayatı Rengârenk olmalı şiirim Nazım’ın şiirleri gibi Hayatımı şekillendiren olaylar Beynimde soyutlaşmalı Akisli sözler oradan oraya savrulurken Acı çektirmeliyim sana Aniden mutlu olmalısın Her şey bir çırpıda gerçekleşmeli Soluk soluğa Gördüğün düşün en çarpıcı yerinde Uyanmalısın Sen daha küçüksün be kalbim Bütün bu olayları taşır mısın? Acının içinde mutluluk Mutluluğun perdelerini açıyorum Penceremden gelen hüzün Tıpkı bir senfoni Önce notaları birbirinden ayırabileceğin kadar yavaş Başlar notaların seslerle buluşması Ses bulur aşk kalbimde Söylettikçe söyletir Kızılca kıyamet kopar aniden Sonra ne olur mu dersin? Yavaş yavaş başa döner her şey Birliktelik sona ererken notalar yalnız şov yapar Hayalimde yaşattığım zilyonlarca adam Hepsine de aşığım İçinde taşıdığın adamların sadece aşkları değil Hayallerini de yaşıyorsun Elbette yüklerini de taşıyacaksın be kalbim Unuttun mu? Hayat müşterek Adamlar aşka dönüşürken içinde Çeşit çeşit Kahverengi olmalı gözleri koyu kahve Geldiğim yeri, toprağı hatırlatmalı Gözlerimi masmavi sularına kaptırmalıyım, sonra usul usul karama vurmalı hırçın dalgaları. Esmer olmalı, Güneşin kavurduğu tenini bir de aşkım yakmalı Hissetmeliyim Ela gözlü yarim Bir iyimser bir kötümser Bulanıklaşmalı hafızam Önce hayat acının varlığını gösterip Mutluluğu sona saklamalı Küçük çocuklara anlatılan sıcak masallar gibi İyiler kazanır kötüler kaybeder Bilinmezlik uçurumundan atladı benliğim Bilemedim iyi ya da kötü benliğimi Bütün bu yazılanları Unutmalıyım bir anda Sözün kısası Bana muhtaç kalmalı zilyonlarca aşk... |