ÇELİŞKİKıvrıla kıvrıla Sinsi başını çıkarıp Nasıl da sardı benliği. Ağaran gün utandı Çevirdi yüzünü, Işık ağladı. Bir sağa bir sola Sallanıyor beden. Anlamsız gülüşler, Dudak kıvrımlarında. Gözlerin yuvası Arıyor kimliğini. Yağmuru bekliyor ruh Arınsın diye, Yağmıyor yağmur. Dualara çıktı insanlar, Ellerinde çatlak kupalar Dolar gibi yapıp Kandırıyor elleri. Bekliyor boş yere Çorak toprak, Güneşten önceki serinliği. Rüzgar gelse Oturup yanıma Anlatsa gözyaşının derdini. Gülse dağlar, Bize yazıldı o hikaye Ama demem, diye. Kır çiçeğindeki çiy Saklansa utancından, Çıkmasa ortalığa. Bir adım atıyor kadın, Diğeri çıkamıyor ayağının. Eli yüzü çamur içinde... Duada herkes yağmur diye. Yağsa yağmur Aklansa dünya. Yerlerde sürünen güller, Ağlar neden diye. Akgüvercinlerin kanadı Çamura mı bulandı ne? Hadi, n’olur yağmur Gel artık Karış gözyaşlarıma... Daha ödeyecek neyim var? Sessizliğin korkutuyor; Bakışların, duruşun... Uzak dur benden! Yalnızlığım çaresiz, Tenim ürkek. Aysbergi kim ters çevirdi? Neden herkes bir yana gitti? Bu omuzlara bu yük, ağır! Siyah, içinde mi evrenin; Evren mi siyahın içinde? Ruha eş ruh, nerde? Neden eller kitlendi? Neden gözlerin altı çökük? Neden siyah-beyaz oldu düşler? Kıvrıl, kıvrıl ey kurtçuk! Gir elmanın içine, İçin için tüket. Çıkma dışarı, Uzatma başını, Yok etme yeşili-alı Ve de sevdayı. Hadi n’olur yağmur, Yağ artık! Tükendi canlar, Bitti düşler, Eridi umutlar, Eğildi baş, Büküldü diz. Şu duvarın dibine Çöktü canöz. Karışır gözyaşları, Tutuşur eller, Yalvarır diller. Batar güneş, Biter gün... 2 .7. 2007 SERAP ÖZALTUN |
yüreğine saglık
kalemin daim yarınların mutluluk olsun.....