Doğum Günümde Ölmek İsterdim Anne
Doğum günümde ölmek isterdim anne,
Bir cemre gibi düşmek geleceğe Kalemin kağıda yazması gibi sevmek isterdim Yağmur damlalarını biriktirmek isterdim avuçlarımda Her biri gözyaşı gibi düşmesin diye toprağıma. Düşünmek isterdim sevmek ne demek diye… Bir tiyatro sahnesinde izlemek isterdim hayatımı perde perde… Ve her seferinde gülmek isterdim çaresizliğime… Tebessüm olmalıydım ağlayan bir bebeğin gözlerinde Ve bilmeliydim hayat ile yaşam arasındaki ince fark nedir diye? Anlatabilmeliydim derdimi ve söz olmalıydım söylenemeyen cümlelere… Hasret olmalıydım bir anne ile yavrusu arasında Uzaklaştıkça perçinlenen sevgi olmalıydım aslında Bir kaldırım mühendisi olmak isterdim anne Okuyup saçlarımı ağartmak yerine Hayatı anlamak isterdim öylesine… Bulutlu bir gökyüzünde süzülmeye çalışan güneş ışığı olmalıydım. Mücadelesi olmalıydım ekmek parasında sıkıntılı bir babanın Bu sayede üzmezdim her şeyi isteyip düşlerine. Bir yıldız gibi güneşe aşık olmak isterdim Karanlık ile aydınlığın savaşına kanmadan aydınlığı beklerdim… Seni yalnız bırakmak istemezdim anne Ama ölüm böyle bir şey işte. Elimde olsaydı Öldüğüm gün tekrar doğmak isterdim anne… YıLdız’M... |
Bu güzel şiirini kutluyorum birtanem. Yolun açık olsun. Sevgilerimle...