AĞLAMA ...
“Sevgili Selver Hocam’a.. her kelamında severek aldığım dipsiz kahkasının anısına..”
AĞLAMA Sözümüz vardı..Ağlama bu gün.. Ağlama bugün.. Bilirim seni.. her inadın “aykırı” Her kelamın dipsiz bir kahkaha.. Bilirim.. Her sözün mermidir can siperhane.. Söylemedik söz bırakmazsın düşmana Koymadık yürek ortaya… Ağlama… Sözümüz vardı .. Ağlama bugün Ağlama Gülümse geride bıraktıklarına.. inadına.. Gülümse.. ilmik ilmik çektiğin her kahrına Ağlama… Sözümüz vardı .. Aglama bugün Her kardelende emeğin var unutma… Senki doğa, sen ki tabiat ana.. En olmadık yerde hayat öpücüğünü konduran anlımıza Toprak ana.. Ağlama.. Ağlama.. Ağlama diyorum ya hani.. Bakma sen bana. n’olur… bakma Dudağım dişlerim arasında.. Son bahar ısılaklığıdır üzüm karası gözlerimden süzülen Nefesimden döktügüm her cümlede titreyen.. Ağlama.. Sözümüz vardı ağlama bugün Yakışmıyor böyle ağlamalar bizlere.. uzak ara.. Kara kışındayız sanki yaşamın.. Oysa aylardan hazıran.. Mevsimler mi? Çoktan çalmış son bahara… Yine de ağlama… Ağlama .. Ağlamak da bir eylemse Sokul yanıma… Düne olmamalı ağıtlar.. ağıtlar doğan çocuklara.. Ağıtlar umuda.. Gözlerimizdeki tüm parıltıyla… Ağıtlar yarınlara, aydınlığımıza olsun ağıtlar... Karanlığın inadına... Sokul yanıma.. Hasan ERKILIÇ (UMUTLU) Ankara, 17.06.2010 |