EFEM...
Vatanın bekçisi, sancak direği
Memleket aşkıyla, dolu yüreği, Almıştır eline, kazma küreği, Düşman mezarını, kazıyor efem. Bu dağlar, ovalar ondan sorulur, Her bir tepesine, çadır kurulur, Efem ancak yattığında yorulur, Yan gelip yatana, kızıyor efem. Kimse göz dikemez, bu cennet yurda, Dikenlerin gözü, oyulur burda, Nasıl da benziyor, şanlı bozkurda, Başı dik, gözü pek, geziyor efem. Mevzubahis ülke olduğu zaman, Efemin başını kaplıyor duman Elinde tüfeği, kalbinde iman, Tek başına destan yazıyor efem. Alper Çetin / Aydın - 16.06.2010 |
Sevgiler hemşerim