GÜLÂleme rahmet olan sevmeseydi seni gül Metheden bulamazdın bil en başta beni gül Onun sevgisi candan sevip sarmalamasa Bülbülü mest edemez en meşhur Gülşen’i gül Şansın Habibe habip bilinmişsin ne mutlu Bahçelerin bağların olmuşsun Ahsen’i gül Onun bastığı toprak çöl olsa da değerli Sen de oradan aldın misk kokan buseni gül Tatlı güzel her rengin nurunun yansıması Dikenlerinde bile var onun madeni gül Nisan yağmuru ile serpilip açıyorsun Oluşun mahza rahmet ve bunun nedeni gül Her bir duvar da resmin her bir güzel de ismin Alem olmuşsun âlem uzatmış vadeni gül Sana gülen talihe şaşıp haddini aşma Soldururlar haksızca büyüyüp şişeni gül Küçük görme hor görme imrenerek bakanı Mutlu ve bahtiyar kıl koklayıp öpeni gül Kişi sevdiği ile haşr-olacak mahşer de Sevenlerin hepsi yar sende sev yareni gül Söyle şu has kokunu nerden aldın bilelim Seyyid-ül âleminin kokuyordu teni gül… Salih Yıldız…15.06.2010 . |
Çok güzel
ellerinize sağlık