NeydiŞiirin hikayesini görmek için tıklayın uzun zamandır küs sevgilisini arayan piyer, sonunda kendisinden, o kadar yaptıklarını affetirmek, yeniden başlamak için bir telefon görüşmesi koparır.. daha önce diceklerni, yaşadıklarını, çektiklerini anlatacağını düşünür, tasarlar kafasında.. yalnız piyer sevgilisinin göz rengini unutmuş olduğunu telefonda anımsar.. zaten bu rezillik ancak piyerin hayatıında olur.. :)
not: şiir istek üzerine gece 3 te yazılmaya başlanıp, 4 te bitmiştir..o değilde 7 de işe nasıl kalkılmıştır.. :))))) Elbette unutamadım, rengini gözlerinin, Maviydi! Senle geçen her dakikam, tek gerçeğimdi, Gerisi benim gibi, şüphesiz faniydi. Tabii ki unutamadım, rengini gözlerinin, Yeşildi! Düşündüğüm her anımda, benliğim sendeydi! Kapattım gözlerimi, sensiz zaten geceydi. Hiç unutamadım, rengini gözlerinin, Siyahtı! Katlandım da onca cefaya, yüreğim dayandı, Bir sesine hasrettim, sessizliğin çok acıttı. Eminim unutamadım, rengini gözlerinin, Elaydı! Gelirsin belki, o umutla, soğutmadım çayını! Keşke isteseydin, ben verirdim hayatımı. Bir an olsun unutamadım, rengini gözlerinin, Kahveydi! Sen bir tebessümdün, her daim loş ışıktaki! Unutmuşum, affet, neydi gözlerinin rengi? hakan arslan |
hikaye komik
şiirdeki her renk güzel ve sizin haliniz kötü:)
gülümsettiniz:)
tebrikler