GÜL ÇOCUKDökme, yeter gözyaşını, kalk ayağa gül çocuk Sen ki zakkum bahçesinde, açan gonca gül çocuk Asıl seni ağlatanlar, ağlayıp utansınlar Dünya ahret perişanken, bil ki onlar zül çocuk Yeşillere hazan vurdu, yandı güzel ormanlar Sana hayat veren sular, şimdi kuru göl çocuk Bundan sonra işin daha-daha zor görünüyor Atan, katletti hayatı, mamur dünya çöl çocuk Sen Gazze’de, Somali’de, Paris’te de çocuksun Kendi elinde değil ki, doğduğun yer bil çocuk Saf ve temiz işlenmemiş, kıymetli mücevhersin Usta eline geçersen, olursun çil-çil çocuk Koşup oynama çağında, yük vurulur sırtına Minnacık bir serçe iken, sanıldın gür fil çocuk Kimi zaman menfaate, alet ederler seni Çekerler masum gözüne, ateşten bir mil çocuk Lüks evlerde artık yoksun, pati almış yerini Ova susuz çorak gibi, toprak olmuş kil çocuk Dün kendisi çocuk olan, bugün kıyıyor sana Çabuk büyü insanın bu, ayıbını sil çocuk!.. Salih Yıldız…12.06.2010 |
Çabuk büyü insanın bu, ayıbını sil çocuk!..
Çok etkileyici bir eserdi. Duygulanarak pasylaştım.
Tebriklerim ve saygılarımla.