Taş atan çocuklar
Bir Uğur’du Mardin’de
On iki yaşında on üç Kurşunla yıkıldı bedeni Babasıyla gezerken caddede ........ Bir Ceylan’dı 14 ünde Ne bir bez bebeği oldu oynayacak Nede güzel fistanı saklayacak ,Kocaman umutları vardı O da ufukların ardındaydı. Çocuk Bakışlı Ceylan Dağlar kadar yük omuzlarında Çıkmış dışarı elinde sopası Ya hayvan güdecek ya da Çocuk işte oynayacak Parçaları kaldı annesinin eteğinde Bir havan topu sonrası. ....... Adı bilinmeyen bir çocuktu Hakkaride Kimbilir belki Rojhat’tı , belki Şoreş, Ne bileyim belkide Ali Ew zarokan bextreş Bir çocuk Bayramında dipçiklenerek çalındı canı. ...... Elif’ti Ruken’di Nermin’di Remziye, Dilan kimi zamanda Berfin Dalında Narin Bir çiçekti lakin Kahpece yağmalandı bedeni Ellerinde insanlık görmemişlerin. .... Bazen Adı bile konmamış bebeydi Güneşi göremeden Karanlığa gömülen Yasak Sokakların, Yarınsız çocuklarıydı Unutturulan dünlerine Çalınan yarınlarınaydı haykırışları Diyar’dı mustafa’ydı Halil’di Bir çığlıktı adı Bir hawar 15 inde yüreği çocuk Hayalleri düşleri çocuk Kırdılar kalemini Kameralar karşısında kolunu Ve de yüreğini Çaldılar zulasında saklı umutlarını Cansız düşürdüler yere Annesinin ciğerparesini Onların ’ One Minute ’ diyen Bir Başbakanları Yok ki ..... . |
Kameralar karşısında kolunu
Ve de yüreğini
Çaldılar zulasında saklı umutlarını
Cansız düşürdüler yere
Annesinin ciğerparesini
israil diyenlere sesleniyorum
bunlar çocuklarımız değilmi
nerde insan anlayışınız nerde
her şey kadın sevgisi
her şey aşk sevgisi değil
çocuk sevgisine değer vermeyen yüreğe
yürek demem ben
bu güzel şiiri dizeleri
yorumsuz bırakan insanlarada
insan demem
yazan kocaman yüreğine sağlık
kalemin keskin ve daim olsun
sevgilerimi yolıyorum