ÇOK UYKUSUZUM
Dokuz köyden kovulmuşum
Evrenin bağrında kimsesiz sürgünüm Bütün yurtlarda anlık mülteci Gündüzüm yok, ay doğmuyor gecelerime Gün batmadan kararıyor güneşim Şimdi tek dostum yalnızlığım Issız bir gecenin koynundayım Bilinsin acının kollarındayım Sevdiğim kadın mı? Bırakın o bende saklı kalsın Hiç sevmemiş olayım, hiç tanımamış O yeni bir dünyada kendini Vursun çağlara, yoğursun, yolsuzum Bırakın uyuyayım, çok uykusuzum. |