SEVGİ DEMEK
Sevgi, uçsuz bucaksız derya deniz...
Ne hal bırakıyor ne de beniz, Vermiyor daima alıyor vergisiz, Nedense kendimizi ona veririz.. Sevgi, delice esen bir rüzgar, Dünyaları eder insanı dar, Yakar yürekleri olunca har, Yeri gelince de gürül, gürül akar. Sevgi, gündüzün berrak aydınlığı, Bazen olur gecelerin zifiri karanlığı, Denizlerin dibinde olur çakıl taşı, Olur aşıkların yüreğinde sabır taşı.. Sevgi, gümbür, gümbür akan nehir, Karşılık bulmayınca olur zehir, Bazen çektirir el aman kahır, Dağ taş aşırırı, yeri gelince de kazdırır.. Sevgi, olur gönüllerin sultanı, Bazen de tuttururlar insanı yası, Taşıyabilirsen bu yükü daima taşı, Başkalarını dinletir ettirir alkışı, Sevgi, yerini bulunca berrak su, Bulamazsa yaşatır büyük kabusu, Gönüllere kaplatır atmaz yosunu, Feryat ettirir inişi eder yokuşu.. Sevgi, yaratanın bahşettiği bir imge, Gönüllere olur takılan bir simge, Aşkla beraber insanın başına geçince, Verir insan bazen huzur, bazen işkence.. Sevgi, hasat mevsiminde olunan hasat, Sevgisiz de olunmuyor yaşanmazsa olur kesat, Bilebilirsen bile alda eline masat, Yaşatabiliyorsan sevgilerini gönlünde yaşat.. Sevgi, bir baş kaldırış, inancını yitirmeden Dimdik ayakta durabilmek, eğilmeden,. Daima umut edip bilnicini de hiç yitirmeden, Hep sevdiğini sevebilmektir değişmeden.. |