Uzak...
Uzak neresiydi?
Sürgün bir dostun hasretle sancıyan özlemiydi.. Bazen yanıbaşındaki bir yürekle arandaki mesafeydi... Dokunamadığın dı.. Hiç bilmediğin bir yerde kendini aramaktı uzak. Yitirdiğin çocukluğunu aradığın geçmişti belkide! Uzak; kendine aykırı düşen yüreğimin sürüldüğü yerdi.... 16 Şubat 2010 iSTANBUL Mine Karagüler |
kalemine sağlık desek sıradan olur. saygılar desek bana samimiyetsiz gelir,
biraz daha yaklaşmayı denemek, uzaklığı sindirmektir der geçerim
olacak....