4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2117
Okunma
Hakk’ın dîvânına durdum,
Göz yaşlarım akar oldu.
Toprağa yüzümü sürdüm,
Gam özümü yakar oldu.
Toprak dillendi aniden;
"Bunca âcizliğin neden?
Nice beden doğdu benden,
Kimi arşa çıkar oldu."
Dünya içre bir nûr yandı,
Âlem bu nûra boyandı.
Cümle mevtalar uyandı;
Ayaklanıp kalkar oldu.
Hancı öldü, yıkıldı han.
Birden ıssız kaldı cihan.
Sükût oldu gonce-sühân
Leblerini sıkar oldu.
Dedim toprağa;"Serdârıma
Güzel Cennet gülzârıma,
Sedat Hakk’ın dîdârına,
Hayrân hayrân bakar oldu."
Sedat YILMAZ.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz