Renklerin Ölümünde
Mavi odalar bomboş
Zemin soğuk ürkütüyor Yağmur çanları çalıyor Kaderin rengi siyah Yalnızlığın çinisi aksediyor Havanın damarları kapalı Toprağın unutkanlığı tarihe Lekesiz gölge yok İnanç sorgulanıyor Işık ormanları yanıyor Çini çiçeklerin alevle dansı Duvar lekeleri yüzlerde Taştan vücudlar en tepede Rüyamın rengi yok Başka bir güneş istiyorum Anılarımı valizime yerleştirdim Yolculuk bana sesleniyor... Erkan İSEN |