Vuslat Umut Hasret Mutat…
Sis kapladı her yerimi, sizin gibi yüce dağlar…
Zira mahzun ciğerimi, bivefa bir ece dağlar… Sevda tuttu kollarımı, hicran yuttu yıllarımı. Kara bahtım yollarımı, hep gam denen uca bağlar… Kahra döndü gönül düşüm, zehre döndü suyum-aşım. Nehre döndü gözde yaşım, durmaz gündüz gece çağlar… Gönlüm aşkı erdem sayar, yâri arar diyar diyar. Lakin bilmez o nazlı yar, bu bendesi nice ağlar… Mecnun çöle niye düşmüş, Ferhat dağı niye eşmiş, Kerem korda niye pişmiş, ad arar bu güce çağlar… Akıl ermez sır bir hâl bu, koşar hemen alan celbi. Aşk kurbanı kırık kalbi, ne hekim ne hoca bağlar… Vuslat umut hasret mutat, aşk denen şey buruk bir tat. Yüreğime sabır-sebat, yine o tek hece sağlar… Veli BOSTANCI |