Umut
Koskoca bir ömür uçup gitmişti işte
Bir ulvi umudun peşinde koşarken, Zulmün, ihanetin, kulluğun Kavganın, savaşın, kılıcın, tüfeğin, topun Olmadığı bir dünya özleminin Kanatlarında çırpınıp dururken. Bir gece ansızın son dönemecine Girmişti bile ömür, su gibi akan Zihninin bir köşesinde tek umudu Uzakta olsa onun olmadığı bir an Gerçekleşir miydi acep uçuk hayalleri Kim bilir belki bir gün, belki hiçbir zaman. Sadece hayalde kalacaktı belki Bir ömür büyüttüğü özlemleri, Bitmedikçe insanın nefsine esareti Bitmez insanın insana ihaneti. |