Sendeki İstanbul
"Sana..."
İstanbul’a yağmur yağıyor. İstanbul’a sen yağıyorsun! İstanbul’a sen... Ağlıyorsun. Ben / seyrediyorum. Kız Kulesi sana hasret! Kız Kulesi sana ağlıyor! Sen, Kız Kulesi’ne ağlıyorsun Ben / dinliyorum. Bir ayakkabı boyacısının Gözlerindeki pırıltısın şimdi sen Taksim’deki elma şekeri satıcısının Soğuktan donmuş ellerindeki Sıcacık sevgisin. Taksim’de, Sokaklarda ’sen’ çalıyor Ben, Seni dinliyorum. Aslında senmişsin benim gördüğüm Seni dinliyormuşum günlerdir Taksim’de Yağmur senmişsin aslında, Gözlerindeki yaşlarmış yağmur. İstanbul’a sen yağmışsın, Ben, Farkedemedim. Kadir Tanyıldız - 17.01.2005 |