KENDİMİ SEYREDERKEN
KENDİMİ SEYREDERKEN
Dışarı çıkarsam içimdekileri Siyaha boyanır kainat Sığsaydı duygularım kelimelere Anlatabilseydim anlatamadıklarımı Ya kelimeler sınırını yitirirdi Ya da içimdekiler kelimelere kadar inerdi Eğer karşılık bekleseydim herşeyden Karşılıksız sevmelerimden dolayı Herhalde sevmeyi terkederdim Nedensiz,habersiz bir terkediş olurdu bu... Haksızlık olurdu sevdiklerime Onun için gitmiyorum İstemiyorum haksızlık olsun Biliyorum hüsran var sonunda Yinede seviyorum her şeyi vazgeçmiyorum.. İçimde kopacak fırtınanın habercisi içimdeki bu sessizlik Her seferde böyle oluyor zaten;her hüsrandan önce… Kopuyor bir fırtına sonra:içim oluyor savaş yeri Yüreğimde her yer cesetlerle dolu… |