SÜRGÜNSÜN GÖNÜLEmsalsiz dertlerin meskeni oldun Hüzünden hüzüne kurgunsun gönül Gürültü eksilmez tenhalarından Hayali sükuna dargınsın gönül Gözünün içinde döndükçe dünya Yalan saadetin bakiydi güya Arzular kanında çağlayan*dı ya Hicrana biriktin durgunsun gönül İnan artık terse akar dereler Sabır taşı gibi çatlar küreler Umudun böğrüne çöktü fareler Hayata nicedir kırgınsın gönül Neşeli lahzalar tükendi sende Lezzetin elemi kaldı mahsende Kaçıncı perdedir ömür sahnende Aldığın rolünle yorgunsun gönül Nafile kanarsın, derman yok sana Çekecek çilen var aman yok sana Bir soluk almaya zaman yok sana Diyardan diyara sürgünsün gönül * Necip Fazıl Kısakürek MEHMET DURAK Bismil - 06.06.2010 |