*ölümüne!Gecenin soğuğu yüreğime işliyor yine Saatler dem vurmuş ayrılığa Yine yoksun yanımda Ve ben Seni yokluğunda sever oldum biraz da. Her geçen saniye Sensiz bir kayıp aslında Bilirsin ya korkarım sensizken Bir kağıda kaleme sığınıyorum işte Bir de şefkatli, O güven veren gözlerine... Bakıyorum penceremden dışarı Ne ay ışığı aydınlatıyor yüreğimi Ne de sokak lambaları. Sonrasında kapatıyorum gözlerimi Yalnızlığın verdiği acıyla Susuyorum... Yüreğimin sen diye yankılanan sokaklarında Yürüyorum yine. Gözlerim kapalı Yüreğim, Sevdana odaklı! Korkum geçiyor sanki Yavaş yavaş... Ne çaredir ki Gözyaşlarım süzülüyor aşkına Bense yine salaş! Keşke diyorum, Keşke gelebilsen... Öyle istiyorum ki seni yanımda Öyle canımı acıtıyor ki Sen kokan bu şehrin havasını Sensiz solumak... İçimin yangını tutuşturdu yine sayfalarımı Satırlarım bile seni sayıklıyor Koyup gidemiyorum hasretini ardımda Nereye kadar dayanır Bu yürek bilmiyorum hasretine Ama inan ki Hasretinde bile seni buluyorum ben Geceleri uykumu bölen Sensizliğimin faili olan O bile olsa, Onu da seviyorum Sen’li olan herşeyi sevdiğim gibi!... Herşeyim değilsin Herşey kadar sıradan olamazsın benim için Yüreğime o kış ayazında Kondurduğun güneşler Batmadı hâlâ Rabbim layık görürse beni sana O güneşler batmayacak asla! Seni kaderime yazana Şükrediyorum her aşkınla dolu anımda Seni seviyorum Seni seviyorum Her satırda, Her anımda ve her nefesimde! Yine aynı şekilde özlemine dayalı yüreğim Gecenin bu saatleri Ve sen işliyorsun yüreğime yine Nakış nakış Adım adım seviyorum seni Her nefesimde... Ve yine yeni Senli bir nefes.. Seni seviyorum, ÖLÜMÜNE!... |
kendi içindeki dağın zirvesini onun toprağına teslim etmek...
sonra atlasın duvağında nefes olmak....
tebrikler...