Şerefine
hayatı hep zorları ile tanıdım
zor okudum ihtilaller terör hayat kavgası ekmek zor ev bark sahibi olmak zor yıllara mal oldu bana gençlik siyah hiç görmedim çalışmak mücadele içinde zaman yaşlılığı tattırdı şişenin didindeki son kadeh en tatlı yeri zevkin sefanın yaş ve güç biri diğeriyle büyür zor kazanılanların harcandığı kolay vaz geçmeyi ögretti yılların gölgesine sığınmış hatıralarla dolu hayat kalkarken dizlere destek el veren o emektar eller susuz toprak gibi kuru çatlak bem beyaz saçların arasında arar ne sevdaları geriye atarak bir an bir lahza gözlerinde ışık şişenin yarısındaki o sohbet lepisaka saçları uçuşturan rüzgar şimdi dizlerinde bir battaniye soğuk soğuk titretirken zaman hadi desek şerefe hayat bitecek zevkinden yudum yudum içerek hatıraların arasında kolaymı vazgeçmek bitmesine bitecek biliyoruz olsun son damlaya kadar bir nefes hayatın serefine şerefine hadi inadına içerek |