Sessiz Sessizbir akşamın eteğinde sular duruldu sessiz kargalar kavaklarda kara ruh gidecek gitmesine yol bekler oldu sahibinden bir sus kapladı içimi gecenin karanlığı dilsiz anlatacak çok şey var ama söz yok hareketler şekilsiz yağmur gözyaşı damla damla damlar aglıyor bu ayrılığa haber kötü bulutlar kara kelime kelime her söz hecelere bölünmüş her biri yürekte bir yara kırlangıçların akşam dansı su ile oynaşa oynaşa her yuvadan bir çığlık her biri bir aşka bir umuda kızıl çöktü artık tepelere gecenin zifirine gebe gün görünmeyen bedenlerin sonu ruhlara kalan koca bir dünya vedalar başladı bir bir ayrılık karanlıktan süzülen yaşlarla toprağın yolcuları solgun ve soğuk agıtlar yükselir yüreklerden gögüsleri döven eller sessiz sessiz |