Sensizliğimin ve sessizliğimin doruğundayım
Sanma ki suskunum!
Sevgi damlacıklarını ektiğin yüreğim isyanlarda
Vurmak geliyor içimden,
Dağlara taşlara kayalara,
Özlemlerim kabardıkça kabarıyor,
Okyanuslar bile söndüremez inan
Alev, alev yanıyorsun bağrımda
Hasretin düğümleniyor, yüreğimin tam ortasında

Gündüzlerim; Gecelerime mahkum,
Gözlerim esir olmuş yollarına
Sensizliğin matemini yazıyorum duvarlara,
Hayaline sarılıyorum her gece ay ışığında
Gözlerimden inci taneleri dökülüyor,
Sana her özlem duyduğum da
Uykusuz geçen her gecemin ardından,
Üzgün ve boynu bükük her gün bekliyorum,
Beni ne kadar çok sevdiğini, söylediğin gölün kıyısında,

Bizim sevdamız ne masallarda ne de romanlarda!
Sevdamızı öyle yazmışız ki bitmeyen sayfalarda
Ölümüne demiştik bu sevdanın adına,
Çıkacağız seninle, mutluluk yoluna
Az kaldı bir tanem, kavuşacağım sana
Bu bahar geçti bir daha ki bahara,
Hasretler bitecek, olacağım kollarında
Özlem sancıları göğsümde, yankılansa da çığlık çığlığa
Geleceğin sevinci neşe veriyor soluk soluğa

Seni öyle çok özledim ki!
Kızıyorum şu geçmeyen zamana
Özlemlerimi gönderdim pembe aşk bulutlarıyla,
Yakala bir tanem, hadi kucakla
Bana ne kadar uzaklarda olsan da,
Hep avunuyorum, bana bıraktığın tatlı anılarla
Kalbin, sevdan omuzlarımda
Sen hep bendesin
Seni anıyorum her an inan
İstersen aç ellerini bak!
Kalbim, avuçlarında
Zeynep Eroğlu 26 03 2010