*kaldırım köşesi../ 04.01.2010Hep kaldırım köşesinde başlar hayat Hatırlar mısın? Seninle de orada konuşmuştuk ilk O köşedeki kaldırımda Başlamıştı masalımız.. Çok garipti aslında her şey Hiçbir aşka kanacak halim yoktu Kanamazdım sana. Günlerimiz aynı halde geçiyordu. Bir okul koridorunda verilmeyen selamdan İbaretti kavgalarımız Yollarımız hep aynıymış Her ne kadar atışsak da Yine aynı düzende gidiyordu hayat.. Telaşlı bir hali vardı hep Hiçbir zaman yabancı hissetmedim onu Kendimi de. Gözlerime her bakışında Bir heyecan okunuyordu yüzünden Şaşkındı hep Her ’Git!’ dediğimde, ’Gitmemeliyim..’ deyişiydi Bana olan inancıydı beni o’na bağlayan... Her defasında, Her kırışımda, Yine o’nun gelişiydi bana sevinçler yaşatan. Verdiği değerin yüzüne yansıması, Bilhassa gözlerinden okunuyordu derin sevdası... Gün geçtikçe alışıyordum o’na Artık her zamanki o soğuk koridorda, Sadece o’nu arıyordu gözlerim Bazen göremediğimdeyse Anlamsız bir hüzün hükmediyordu yüreğime... Bana neler oluyordu bilmiyorum ama, Her susuşumun ardında o vardı. Sanki hep o’nun ismi yankılanıyordu kulağımda. Nedeni belliydi.. Ama kabullenmek istemiyordum, Kanmamalıydım yeni bir masala... Gün geçtikçe oyaladım Kendimi Kendi yalanlarımla! Yeni bir gün, Farklı bir umut saçıyordu dünyama. O vardı! Ama yoktu benim için, Olmamalı diyordum hep Ta ki, Bir gün uyandığımda Onu tam içimde hissetmemle son buldu içimin yalanları Tam içimdeydi! Yüreğim çığlık çığlığa savunuyordu o’nu bana! Artık kendi içimle savaşamıyordum Ne zaman elim telefona gitse, Gelecek bir çift sözü bekliyordum Ve hiç geç kalmadı o söz.. ’SENİNİM..’ deyişimle, Hayat buldu anlamsız olan her şey! Yeniden başlamıştım hayata Sıfırdan! Gönlüm, Avuçlarına alıp sarmıştı sanki o’nu Öyle güzeldi ki içimde..... Hiç değişmedi. Yıllar sonrasında bile değişmeyecek! Bu bir AŞK’a, BİN AŞK katacak, Ve seni Ölene dek seveceğim inan!... |